ΕΡΩΤΕΥΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗ ΕΡΕΥΝΑ
Πολυαγαπημένοι μου schooligans, γαμάτε!!!! Είστε οι καλύτεροι αφού δείχνετε κατανόηση, κάτι που είναι δύσκολο να βρεις στον κωλόκοσμο των μεγάλων... Έχω κάτι που με απασχολεί τελευταία και δε με αφήνει να κοιμηθώ τα βράδια, αφού το μαξιλάρι μου είναι μούσκεμα απ' τα κλάματα... Είμαι 15 χρονών και πιστεύω πολύ και αγαπάω τον Θεό... Όμως και οι γονείς μου και οι παπάδες λένε πως είναι ανήθικο να έχεις αγόρι σε τέτοια ηλικία... Δεν είχα την τύχη να μου τα ζητήσει κανείς μέχρι τώρα, αλλά νιώθω μέσα μου αυτή την ασυγκράτητη επιθυμία να έχω αγόρι, να βγαίνουμε μαζί, να με αγκαλιάζει, να με αγαπάει... Όμως δεν ξέρω τι να κάνω με το θέμα της θρησκείας... Είμαι σίγουρη πως άμα τα φτιάξω ποτέ με κάποιο αγόρι και το μάθει η μάνα μου, θα πέσει να πεθάνει... «Είναι καιρός για διάβασμα, όχι για έρωτες» λέει χαρακτηριστικά... Κι εγώ τι θα κάνω; Θα μείνω με αυτόν τον πόνο στην καρδιά;
Θάλεια