Τα 3 μαθητικά συγκροτήματα από το εξωτερικό
DOGS IN OVEN (Progressive/ Funk)
ΣΧΟΛΕΙΑ: Lycee Jeanne D' Albert, Lycee Charles de Gaulle, Lycee Buffon (Παρίσι)
ΘΑΥΜΑΖΟΥΝ: «Είμαστε αρκετά ετερόκλητοι, αλλά συμφωνήσαμε στα εξής: Big Soul («Φανταστική Funk Rock Electro μπάντα! Και τα τρία άλμπουμ τους ήταν καταπληκτικά, γεμάτα ενέργεια και ωραίους ρυθμούς»), Air («Μια γαλλική trip-hop, lounge music μπάντα που είναι αρκετά δημοφιλής, μάλλον και στην Ελλάδα! Μερικά τραγούδια τους, όπως το "Electronic Performers" είναι εκπληκτικά»), «Υπάρχουν υπερβολικά πολλές καλές πάντες για να αναφέρουμε μόνο 2-3... The Pixies, Arctic Monkeys, Aretha Franklin... (σ.σ. αναφέρουν ακόμα 60 ονόματα). Ουφ... Τώρα νιώθουμε ότι δεν αδικήσαμε κανέναν (γέλια)»
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ: King Heenok («Ένας γελοίος Καναδός ράπερ»)
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΤΙΧΟΣ: «Όλοι οι στίχοι του Jim Morrison»
ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΑ...
• Το όνομα της μπάντας βγήκε από ένα παλιό αστείο μεταξύ μας. Όταν αφήναμε μήνυμα ο ένας στον τηλεφωνητή του άλλου τελειώναμε πάντα με τη φράση «και μη ξεχάσεις να βάλεις τον σκύλο στο microwave». Όταν ήρθε η ώρα να βρούμε όνομα για τη μπάντα, το θυμηθήκαμε. Το Dogs In Microwave δεν μας καθόταν καλά, οπότε καταλήξαμε στο Dogs In Oven.
• Το ίδιο δύσκολο είναι να φτιάξεις μια μπάντα στη Γαλλία ή στην Ελλάδα ή στην Αμερική. Το θέμα είναι βρεις άτομα με τις ίδιες ιδέες, την ίδια τρέλα, την ίδια διαθεσιμότητα.
• Live δεν έχουμε την ευκαιρία να δίνουμε πολλά γιατί το σχολικό πρόγραμμα στη Γαλλία είναι βαρύ και δεν έχουμε πολύ ελεύθερο χρόνο. Δεν ξέρω τι γίνεται στην Ελλάδα (σ.σ. τουλάχιστον δεν έχετε... frontistiria!)
• Μαθητικό φεστιβάλ σαν το Schoolwave δεν υπάρχει στη Γαλλία. Υπάρχουν μόνο battle of the bands που τα συγκροτήματα παίζουν σε αγώνες νοκ άουτ! Μια φορά φτάσαμε στα ημιτελικά...
• Σοβαρά μιλάτε; Μπορεί να παίξουμε μπροστά σε 5.000 κόσμο; Μας φαίνεται εξωπραγματικό! Ελπίζουμε να μας φύγει το άγχος μετά από το πρώτο ακόρντο...
• Ζήτησα κάποτε αυτόγραφο από τον Ray Manzarek των Doors. Και αυτός ο μπάσταρδος μου είπε «fuck off» χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο.
• Θαυμάζουμε τον Bob Marley, τον Bob Dylan, τον Bob Sinclar, τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη και τον Μπομπ τον Μάστορα.
• Όταν ακούμε τη λέξη Ελλάδα σκεφτόμαστε αρχαία, ήλιο, θάλασσα, κάτι πολύ λιπαρά και πολύ ωραία σάντουιτς που έχετε (σ.σ. εννοεί τα σουβλάκια), τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το Euro που πήρατε... (σ.σ. η συνέντευξη έγινε πριν από το Euro που χάσαμε).
• Μια παράξενη συνήθεια που έχουμε σαν συγκρότημα είναι ότι συχνά αλλάζουμε ρόλους και όργανα, ακόμα και πάνω στη σκηνή - θα το δείτε και στο Schoolwave. Κι αυτό είναι κάτι που μας αρέσει, ότι δεν είναι ο καθένας αποκλεισμένος στο δικό του όργανο.
BAMBOO BAMBOS (Pop/ Rock)
ΣΧΟΛΕΙΑ: Summerhill school
ΘΑΥΜΑΖΟΥΝ: Prince («ο άνθρωπος συνεχίζει να φτιάχνει σπουδαία μουσική!»), X-Japan, Mckay, Metallica («τα ριφ τους είναι φανταστικά»)
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ: Crazy Frog, American («κλαψιάρηδες άντρες τραγουδιστές»), Misfits («είναι απλά χάλια!»)
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΤΙΧΟΣ: «I heard the news today oh boy / four thousand holes in Blackburn, Lancashire / and though the holes were rather small / they had to count them all / now they know how many wholes it takes to fill the Albert Hall» του John Lennon
ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΑ...
• Μετά το περσινό Schoolwave, οι άνθρωποι μας σταματούσαν συνέχεια στον δρόμο και μας ζητούσαν να υπογράψουμε πάνω στον ποπό τους! Ουφ, είναι τόσο κουραστικό να είσαι διάσημος...
• Τι μας θυμώνει; Anna: Τα πάντα! Tobee: Οι εξετάσεις. Thijs: O χειμώνας στην Αγγλία. Henry (καθηγητής): Τα παιδιά που έρχονται πάντα στο μάθημά μου. Διδάσκω σε ένα σχολείο που τα παιδιά δεν είναι υποχρεωμένα να έρθουν στην τάξη. Γιατί, διάολε, δεν με αφήνουν να κάνω ένα κενό;
• Τι μας φτιάχνει τη διάθεση; Yupo: O ύπνος. Anna: Τo φυστικοβούτυρο. Tobee: To Medieval Total War! Henry (καθηγητής): Τα παιδιά (όταν δεν έρχονται στο μάθημά μου).
UNSHIN (Rock)
ΣΧΟΛΕΙΑ: Summerhill school
ΘΑΥΜΑΖΟΥΝ: Sheena Ringo («είναι η αγαπημένη μας καλλιτέχνης»), Tokyo Zihen («η μπάντα της Sheena!»), Seiji Kameda («ο μπασίστας της Sheena. Οι μπασογραμμές του είναι πάντα εξαιρετικές»), Prince («είναι σπουδαίος συνθέτης και σπουδαίος performer»)
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ: «Μας αρέσει τόσο πολύ η μουσική που δε θέλουμε να πούμε κάποιον που δε μας αρέσει»
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΤΙΧΟΣ: «I ’ve stepped off the rail you’re walking on/ a rail that someone else has laid/ a rail that’ s straight but leads nowhere» (δικός τους)
ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΑ...
• Un στα γιαπωνέζικα σημαίνει «σύννεφο» και Shin «καρδιά». Unshin είναι η καρδιά του σύννεφου.
• Αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία είναι το Κότο, ένα παραδοσιακό γιαπωνέζικο όργανο που παίζει η Megumi.
• Ως τώρα έχουμε παίξει σε 4 συναυλίες (τρεις στην Αγγλία και μία στην Ιαπωνία). Καθόλου άσχημα αλλά θέλουμε κι άλλες! Είμαστε ενθουσιασμένοι που τώρα θα παίξουμε και στην Ελλάδα. Το μόνο που φοβόμαστε είναι μήπως λιποθυμήσουμε πάνω στη σκηνή από τη ζέστη!