Editorials
18
Σήμερα το περιοδικό Schooligans κλείνει τα 18 τεύχη. Ενηλικιώνεται. Είναι μια αφορμή να κοιτάξουμε πίσω.
10 στιγμές που με σημάδεψαν μικρό
1) Τα φιλιά της μάνας μου όταν με ξύπναγε για να πάω σχολείο. 2) Το ξύλο που έτρωγα απ’ τον πατέρα μου (πέθανε) κάθε φορά που έπεφτα και χτυπούσα. «Για να μην το ξανακάνω» έλεγε, ακόμα κι όταν ήμουνα μέσα στα αίματα.
Ο Πόντιος
Τα αληθινά παιδιά είναι αυτά που λένε «όχι». «Όχι» στον πατέρα, στη μάνα, στον φίλο, στον καθηγητή, στον διευθυντή, στον ίδιο το Θεό… Εκτός κι αν τα πείσει.
Ο Δημητράκης
Το εξώφυλλο αυτού του τεύχους είναι ένα σκίτσο του 20χρονου Δημήτρη Μαστόρου. Όσοι έτυχε να το δουν πριν κυκλοφορήσει -δημοσιογράφοι και γραφίστες από τα ΝΕΑ- σκάγανε αμέσως ένα χαμόγελο. «Ποιος το ‘κανε;».
Το σχέδιο
Φεβρουάριος 2009, σε ένα σχολείο του Πειραιά: Δύο μαθητές της Α' Γυμνασίου που κάθονται στο τελευταίο θρανίο δεν προσέχουν στο μάθημα. Έχουν το μπουφάν τους ριγμένο πάνω από τα παντελόνια και κάτι κάνουν. Οι γύρω τους ψιθυρίζουν και...
Στολή παραλλαγής
Στις 13 Νοεμβρίου ένας φίλος μας πήγε φαντάρος. Παρουσιάστηκε στον Αυλώνα, στο Κ.Ε.Τ.Θ., που σημαίνει Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων (Ωραίο όνομα! Λες και εκπαιδεύονται τα τεθωρακισμένα…). Πήγαμε κι εμείς μαζί του για συμπαράσταση.
Τα καλύτερα χρόνια της Νατάσας
Τη μέρα των ακροάσεων για το Schoolwave η Νατάσα, ένα από τα κορίτσια που μας βοηθάνε, είχε τα νεύρα της. Όταν μας είπε τον λόγο, βάλαμε τα γέλια. Ένα άλλο κορίτσι τής είχε μιλήσει στον πληθυντικό και την είχε πει «κυρία Νατάσα»…
Παρέα με τον Τζόνυ
Τον τελευταίο καιρό ο Γιάννης αργεί να γυρίσει σπίτι μετά το φροντιστήριο. Προσπερνάει τα Goody’ s και τις καφετέριες που είναι στον δρόμο του και μπαίνει σ’ ένα τσιπουράδικο γεμάτο παππούδες και παράξενους νέους. «Αυτή είναι για μένα η...
We are back!
Και ξαφνικά βρεθήκαμε έξω απ’ την «Ελευθεροτυπία». Ξέραμε, βέβαια, ότι ήμασταν φιλοξενούμενοι, αλλά τα τρία χρόνια που μείναμε, οι άλλοι ένοικοι ήταν τόσο φιλικοί που νιώθαμε σαν στο σπίτι μας. Λογαριάζαμε χωρίς τον (καινούριο) ξενοδόχο.
«Δεν ξέρω γιατί σας γράφω...»
Η μεγαλύτερη επιτυχία αυτού του περιοδικού είναι τα γράμματα, δηλαδή εσείς.