«Είστε ανήθικοι!»

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ «Είμαι 14 χρονών και πάω στην Α' λυκείου. Στο σχολείο μου πριν κανένα μήνα περίπου δυο παιδιά φιλιόντουσαν στο διάλειμμα. Μια καθηγήτρια τους είδε και άρχισε να φωνάζει από την άλλη γωνία του προαυλίου ότι δεν έχουν ηθική και ότι θα έπρεπε να ντρέπονται! Με λίγα λόγια τους έκανε ρεζίλι. Όταν απάντησαν ότι είναι δικαίωμά τους, αυτή τα πήρε ακόμα περισσότερο και τους πήγε στο γραφείο. Και ρωτώ: είναι "παράνομο" να φιλάω την κοπέλα μου στο σχολείο;;»

ΞΕΣΤΡΑΒΩΣΟΥ! Για το δημόσιο φιλί δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση στο νόμο. Ο πιο σχετικός νόμος που υπάρχει είναι του 1979 (!) και λέει: «Η προσήκουσα διαγωγή των μαθητών, νοούμενη ως έμπρακτος συμμόρφωσις προς τους διέποντας την σχολική ζωήν κανόνας και προς τας ηθικάς αρχάς του κοινωνικού περιβάλλοντος, εντός του οποίου διαβιούν, αποτελεί υποχρέωσιν αυτών, πάσα δε παρέκκλισις εκ ταύτης, εκδηλουμένη δι' υπαιτίου πράξεως ή παραλείψεως, αποτελεί αντικείμενον παιδαγωγικού ελέγχου και εν ανάγκη αντιμετωπίζεται δια σχολικών κυρώσεων.» (Π.Δ. 104/1979, άρθρο 27). Και τώρα η μετάφραση: Οι μαθητές είναι υποχρεωμένοι να συμπεριφέρονται σύμφωνα με την ηθική της κοινωνίας που ζουν! Ποιος αποφασίζει, όμως, αν ένα φιλί στο προαύλιο είναι ενάντια στην ηθική της κοινωνίας του 2006; Δυστυχώς μόνο οι καθηγητές... Το Υπουργείο θα μπορούσε πολύ απλά να αλλάξει τον πανάρχαιο νόμο και να δώσει λόγο και στους μαθητές, όπως έκανε με την αμφίεση (όπου το τι είναι ακραίο και τι όχι κρίνεται από γονείς, καθηγητές και μαθητές).