«Μην ξαναπατήσεις σχολείο έτσι!»

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ (από Λύκειο της Αθήνας): Ένας μαθητής πήγε στο σχολείο του με μαλλιά καρφάκια. Η διευθύντρια οδήγησε τον μαθητή στις τουαλέτες των καθηγητών και τον ανάγκασε να λουστεί! (με σαμπουάν που είχε φέρει η ίδια).

ΞΕΣΤΡΑΒΩΣΟΥ! Κανένας καθηγητής ή διευθυντής δεν μπορεί να σε αναγκάσει με τα προσωπικά του κριτήρια να αλλάξεις το χτένισμά σου ή να βγάλεις τα σκουλαρίκια. Η εμφάνισή σου είναι προσωπικό σου θέμα. Αν, όμως, η σχολική κοινότητα -μαθητές, καθηγητές, διευθυντής, γονείς- συμφωνούν ότι η εμφάνισή σου είναι «ακραία ή εκκεντρική», τότε πρέπει καταρχάς να το συζητήσουν μαζί σου. Αν δε συμφωνήσετε, η τελική απόφαση ανήκει στο Σύλλογο των Καθηγητών, στη συνεδρίαση του οποίου έχει δικαίωμα λόγου (αλλά όχι ψήφου) το τριμελές προεδρείο των μαθητών.

ΝΟΜΟΣ: «Η αμφίεση των μαθητών μέσα στο σχολείο ανήκει στην προσωπική ευθύνη των ίδιων . Η μαθητική κοινότητα έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει όταν παρατηρούνται ακρότητες ή εκκεντρισμοί και να συστήνει συμμόρφωση σε ό,τι θεωρείται αντικειμενικά ευπρεπές και είναι πλατιάς κοινωνικής αποδοχής. Τα οποιαδήποτε προβλήματα όμως σχετικά με την εμφάνιση των μαθητριών ή των μαθητών αντιμετωπίζονται με πνεύμα διαλόγου, καλής θέλησης και με συνεννόηση των μαθητικών κοινοτήτων με τη διεύθυνση του σχολείου, το σύλλογο των καθηγητών και το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων. Αν ανάλογο θέμα παραπεμφθεί στο σύλλογο των καθηγητών, όπου ανήκει και η όποια τελική απόφαση, στη συζήτηση του συλλόγου καθηγητών, παραβρίσκονται, με δικαίωμα λόγου, ο πρόεδρος της μαθητικής κοινότητας, στην οποία ανήκει η μαθήτρια ή ο μαθητής που κρίνεται, καθώς και το τριμελές προεδρείο του μαθητικού συμβουλίου του σχολείου». (Γ2/4094/23-09-1986 Δ/γή ΥΠ.Ε.Π.Θ.)