happy end...    


ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ

«Λιγότερο άγριος,
περισσότερο επικίνδυνος»

 

Ο Δημήτρης, 18 χρονών, γράφει για το πώς άλλαξε τη ζωή του (έστω και για λίγο) ο νέος δίσκος του Γιάννη Αγγελάκα «Από εδώ και πάνω»


Μόλις μάλωσα με τον πατέρα μου. Πάλι δε διαβάζω, πάλι δεν σκέφτομαι τους κόπους του, πάλι “οδεύω προς την καταστροφή”. Και, ναι, πάλι ακούω μουσική! Αγγελάκα, "Σιγά μη κλάψω, σιγά μη φοβηθώ". Μ' αρέσει πολύ. Τον νιώθω πιο κοντά μου απ' ό,τι με τις Τρύπες. Τώρα είναι πιο αγαπησιάρικος. Λιγότερο άγριος, περισσότερο επικίνδυνος. Μ' αρέσει που προχωράει. Που παλεύει και δεν τα παρατάει. Είδες, υπάρχουν και μερικοί μεγάλοι που δεν τα παρατάνε. Που αγωνιούν ακόμα, που φτάνουν και σε πράξεις. Με παρηγορεί. Μου δίνει κουράγιο σαν τον καλύτερο μπαμπά. Θα τον υιοθετήσω!