ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ
Σκόρπιες σκέψεις που έκαναν μαθητές της Β' και Γ' Λυκείου τις μέρες των «πιο κρίσιμων εξετάσεων της ζωής τους»
Νεύρα. Πολλά νεύρα. Όλα μου τη σπάνε. Στο φροντιστήριο θέλουν να γράψω καλά για να αυξήσουν τα «ποσοστά επιτυχίας». Οι γονείς... και καλά συμπαράσταση! Αν όμως τα αποτελέσματα δεν είναι αυτά που θέλουν (φτού, φτού, φτού!), τότε ποιός τους ακούει. Οι συμμαθητές... όλοι διαβάζουν σαν τρελοί και το παίζουν άνετοι. Mόνο εγώ είμαι στην πρίζα;
Ήταν λάθος μου που τα 'φτιαξα με την Σοφία. Την περίοδο των Πανελλαδικών δεν πρέπει να τα φτιάχνεις με μικρότερες. Μόνο με συνομήλικες. Να δίνουν και αυτές Πανελλήνιες, να σε καταλαβαίνουν. Όχι σαν τη Σοφία που μου τα 'χει πρήξει απ' το πρωί. Δέκα μηνύματα την ώρα!
Αυτό που μου τη δίνει περισσότερο αυτό τον καιρό είναι που όλοι ασχολούνται μαζί μας (ενώ 11 μήνες μας έχουν χεσμένους). Στο ραδιόφωνο, ακόμα και οι πιο άσχετοι, εύχονται «κουράγιο». Στις εφημερίδες, «ρεπορτάζ για τα 112 τρυκ που θα σας χαρίσουν την επιτυχία»... Στα περιοδικά, διαφήμιση για τη βιταμίνη που δίνει ενέργεια για τις εξετάσεις. Στην τηλεόραση, δημοσιογράφοι, ηθοποιοί, πολιτικοί, ψυχολόγοι, διατροφολόγοι… Ένας-ένας παιδιά, μην σπρώχνεστε!
Tο τρίπτυχο της επιτυχίας:
αποστήθιση - αποστήθιση - αποστήθιση
Η μαμά μου είναι σχιζοφρενική περίπτωση. Απ' τη μία: «Ηρέμησε, κοριτσάκι μου. Δεν χάθηκε ο κόσμος και να μην πας καλά». Κι απ' την άλλη: «Πάλι στο τηλέφωνο είσαι; Πανελλήνιες δίνεις! Έχεις καταλάβει ότι κρίνεται το μέλλον σου;»
Aδιάβλητες οι Πανελλαδικές; Nαι πώς! Μόνο κόλλες δεν ανταλλάξαμε σήμερα! Oι επιτηρητές ήταν στην κοσμάρα τους... Άσε εκείνον τον μπροστινό μου... Πήγε τρεις φορές τουαλέτα την ώρα που γράφαμε!
Θέλω να κάνω σαν τρελός τσιγάρο! Αλλά πού; Μες στο σπίτι θα με καταλάβει ο πατέρας μου. Και αν βγω έξω μια μέρα πριν τις Πανελλήνιες, θα με πρήξουν.
Έχω αγώνα αύριο... και μεθαύριο... και παραμεθαύριο...
Πήγε 12... Βαρέθηκα να σκυλοδιαβάζω Αρχαία! Ώρα για ένα διαλειμματάκι... Χτυπάει η πόρτα του δωματίου: «Μαράκι, άνοιξε!». Σηκώνομαι από το κρεβάτι, κρύβω το walkman και το Cosmopolitan κάτω από το μαξιλάρι, παίρνω το κουρασμένο υφάκι και ανοίγω... «Σταμάτα, παιδί μου, και πέσε για ύπνο τώρα! Απ' την κούραση έχεις χάσει το χρώμα σου!» (Δραματική σχολή σου 'ρχομαι!)... «Μα, βρε μαμά, έχω διάβασμα!» «Δεν έχει μα! Σβήσε το φως και κοιμήσου!»... Ε, δεν θα της χαλάσω το χατίρι! Ας κάνω κάτι και γι' αυτήν.
… x3-3x+2=0 …
Ακόμα να στείλει μήνυμα ο Τάκης …
x3-x-2x+2=0 …
μήπως θύμωσε που του είπα «όχι» …
x(x2-1)-2(x-1)=0 …
ακούς εκεί να μου ζητήσει να βγάλω το σουτιέν!
Tι λέει καλέ αυτός στην τηλεόραση; Bατά τα θέματα; Αλήθεια; Για γράψε εσύ να δούμε, εξυπνάκια!
Θεούλη μου,
κάνε να πέσει μόνο ό,τι έχω διαβάσει!
Ήρθαν τα θέματα... Δεν υπάρχει Θεός!
