ΕΡΕΥΝΑ

Εσύ αντέγραψες στις Πανελλήνιες;

Είναι τελικά οι Πανελλήνιες τόσο «αδιάβλητος» θεσμός;
Δεκάδες παιδιά απ’ όλη την Ελλάδα μάς διαβεβαίωσαν για το αντίθετο.

Στην αρχή το ακούσαμε από ένα παιδί, μετά από ένα δεύτερο, ένα τρίτο… «Φέτος έγινε χαμός στις εξετάσεις!». Το κακό είναι ότι δε μιλάνε για τις ενδοσχολικές εξετάσεις (όπου η αντιγραφή είναι η συνήθεια που έγινε λατρεία), αλλά για τις Πανελλήνιες. Τον θεσμό που κάποιοι βαρύγδουπα αποκαλούν (ίσως από τύψεις για όλα τα άλλα σκάνδαλα) «τον πιο αδιάβλητο θεσμό της ελληνικής κοινωνίας».
Πήραμε συνεντεύξεις από περίπου 50 παιδιά από διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Όλα συμφωνούν ότι έπεσε αντιγραφή. Η αντιγραφή ήταν άλλοτε «σε κανονικά πλαίσια», με νοήματα και κουβεντούλα μέσα στην τάξη, και άλλοτε πιο προχωρημένη, με βιβλία στην τουαλέτα, μηνύματα στο κινητό κλπ.
Τα ερωτήματα είναι πολλά: Οι επιτηρητές τι κάνανε; Έλεγχος για τα κινητά γινόταν; Νιώθανε τύψεις τα παιδιά που αντεγράφαν (αφού έτσι ίσως έπαιρναν τη θέση ενός άλλου παιδιού);

Πρώτα, όμως, ας θυμίσουμε μερικούς απ’ τους κανόνες που ισχύουν για τις Πανελλήνιες εξετάσεις: 
1) Οι μαθητές δίνουν εξετάσεις στο σχολείο τους με επιτηρητές καθηγητές από άλλα σχολεία. 

2) Τα κινητά απαγορεύονται αυστηρά τόσο για τους μαθητές όσο και για τους επιτηρητές. 
3) Οι μαθητές κατά τη διάρκεια της εξέτασης επιτρέπεται να πάνε στην τουαλέτα μόνο με τη συνοδεία επιτηρητή.
4) Αν πιαστεί μαθητής να αντιγράφει με οποιονδήποτε τρόπο, μηδενίζεται η κόλλα του.
5) Στην είσοδο του σχολείου υπάρχει αστυνομικός.

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
Για ευνόητους λόγους δεν αναφέρουμε ονόματα και σχολεία, παρά μόνο περιοχές.

Λύκειο στην Παιανία 
• Όλα τα παιδιά πριν δώσουνε Πανελλήνιες ακούνε απίστευτες ιστορίες: Ότι δεν μπορείς να μιλήσεις στην τάξη, ότι δεν μπορείς με τίποτα να κάνεις σκονάκι, ότι υπάρχουν μηχανισμοί που ανιχνεύουν ακουστικά… Ε λοιπόν όλα αυτά δεν ισχύουν καθοοοοόλου! 
• Στο δικό μου τμήμα αντέγραψαν πάρα πολλά παιδιά. Και αυτό γινόταν κάτω απ’ τη μύτη των καθηγητών. Ένας φίλος μου φόρεσε καλοκαιριάτικα μακρυμάνικη μπλούζα και είχε στο αριστερό μανίκι του όλη την ύλη του Α.Ο.Δ.Ε σε χαρτάκια. Έγραψε 17,7 ο πούστης!

• Εγώ πήγαινα τουαλέτα, έκλεινα την πόρτα κι έβγαζα απ’ τις τσέπες μου σκονάκια που ήταν ταξινομημένα για να βρίσκω πάντα αυτό που θέλω. Μια φορά παρά λίγο να με πιάσει ο επιτηρητής που με είχε πάει στην τουαλέτα. Μου ζήτησε να αδειάσω τις τσέπες μου. Εγώ τα σκονάκια τα είχα στις πίσω τσέπες μου. Ευτυχώς δεν πανικοβλήθηκα και του έδειξα μόνο τις μπροστινές. «Οι πίσω» του λέω «δεν ανοίγουν. Το κουμπί το έχουν μόνο για στυλ.»
• Όταν δίναμε Φυσική κατεύθυνσης, ένα παιδί φτερνιζόταν συνέχεια και χρησιμοποιούσε ένα χαρτομάντηλο. Ο επιτηρητής πίστευε ότι είχε σκονάκι και του ζήτησε ν’ ανοίξει το χαρτομάντηλο. Το παιδί όμως είχε αλλεργία στα πεύκα κι έτσι αυτό που αντίκρισε ο επιτηρητής στο χαρτομάντηλο δεν ήταν και ό,τι καλύτερο!

Λύκειο στην Πυλαία Θεσσαλονίκης
• Στην τάξη χαλαρά πράγματα… Όταν κάποιος μιλούσε, το πολύ-πολύ να του κάνανε μια παρατήρηση. Στην τουαλέτα γινόταν χαμός. Είχαμε βγάλει ολόκληρο βιβλίο σε σμίκρυνση και το κοιτάζαμε. Ο επιτηρητής τι να κάνει; Ήταν απ’ έξω.

 

Λύκειο στην Ηγουμενίτσα
• Στην Τεχνολογική κατεύθυνση υπήρχαν δύο επιτηρητές οι οποίοι φορούσαν μαύρα γυαλιά, για να μη καταλαβαίνουν οι μαθητές ποιον κοιτάνε! Στην τάξη αυτή δεν αντέγραψε κανείς.

Λύκειο στη Βέροια
• Στην αίθουσα που ήμουνα, έπιασαν μια κοπέλα με σκονάκι. Το μόνο που της είπαν ήταν «κοπελιά, αυτό δεν επιτρέπεται» και την άφησαν να συνεχίσει. 
• Ένας φίλος μου είχε τα σκονάκια κολλημένα με συρραπτικό στο μποξεράκι του. Για να μπορεί να δικαιολογεί τις συνεχείς επισκέψεις του στην τουαλέτα, είχε κουβαλήσει στην τάξη τρία μπουκαλάκια νερό. 

Ιδιωτικό σχολείο στην Αγία Παρασκευή
• Εμείς που είμαστε ιδιωτικό μιλάγαμε ελεύθερα μεταξύ μας. Μην πείτε σχολείο όμως και ονόματα, γιατί θα μας φάνε. Οι επιτηρητές δεν νοιάζονται έτσι κι αλλιώς. Τα λεφτάκια τους να πάρουν μόνο. 

Λύκειο στην Αθήνα
• Εμείς κάναμε τρελή αντιγραφή. Στο μάθημα που λέγεται Α.Ο.Δ.Ε. (Διοίκηση Επιχειρήσεων) είχα βάλει το τετράδιο στο πλάι και το παιδί που καθόταν από πίσω αντέγραφε τα πάντα!

Λύκειο στα Βριλήσσια
• Είχα ηχογραφήσει στο mp3 κάποια σημεία από την Ιστορία, κι έπεσε μια ερώτηση απ’ αυτά. Πήγα στην τουαλέτα, το άκουσα, γύρισα στην τάξη και το έγραψα.

Λύκειο στο Μαρούσι
• Αντιγραφή γινόταν ανάλογα με τον επιτηρητή. Υπάρχουν διαφόρων ειδών επιτηρητές. Άλλοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα, άλλοι κάνουν παρατήρηση μόνο με το βλέμμα. Κάποιοι σε κοιτάνε στα μάτια μέχρι να σταματήσεις να κοιτάς δεξιά- αριστερά, και να σκύψεις πάνω απ’ το γραπτό σου. Άμα σου τύχει τέτοιος την έβαψες. 

Λύκειο στην Κόρινθο
• Στην Διοίκηση Επιχειρήσεων οι επιτηρητές δεν δίνανε καθόλου σημασία. Αν δεν έβλεπες καλά το τετράδιο του μπροστινού σου δεν υπήρχε πρόβλημα. Σηκωνόσουνα πάνω και τ’ αντέγραφες όλα κανονικά. 
• Εγώ δεν θέλω ν’ αντιγράφω. Μου τη σπάει να πάω στις Πανελλήνιες με σκονάκι και να πάρω τη θέση κάποιου που έχει διαβάσει. Αυτό πρέπει κάποτε να σταματήσει. Και στις ενδοσχολικές γίνεται χαμός. Οι επιτηρητές σε βλέπουν και σου κλείνουν το μάτι. Μιλάμε για τελείως μπουρδέλο. Ένα παιδί σηκώνεται, δίνει την κόλλα του και λέει πριν φύγει: «Παιδιά, α, β, β, γ, δ.». Και δεν του κάναν τίποτα. Έλεος!

Λύκειο στο Περιστέρι
• Σε εμάς έγινε πάρτι με τις αντιγραφές. Το πιο κουφό έγινε όταν ζητήσαμε ταυτόχρονα δύο παιδιά να πάμε στην τουαλέτα. Κανονικά σου λένε να πάει πρώτα ο ένας και μετά ο άλλος. Εμάς ο επιτηρητής μάς άφησε να πάμε μαζί! Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο επιτηρητής του διαδρόμου βαρέθηκε να μας συνοδεύσει όλη τη διαδρομή και μας άφησε να πάμε μόνοι μας. Ανταλλάξαμε όλες τις απαντήσεις στο πρώτο και στο δεύτερο θέμα.
• Στις τουαλέτες δεν παίζανε μόνο σκονάκια, αλλά και κινητά. Οι γονείς και οι φίλοι στέλνανε μέσω SMS τις απαντήσεις που είχαν βγάλει από νωρίς τα φροντιστήρια.

ΕΠΑΛ στη Ρόδο
• Εγώ έδινα μόνο για ΤΕΙ. Στην αρχή ήταν όλα ήρεμα, μετά από λίγη ώρα όμως αρχίσαν τα ψουψουψου. Οι επιτηρητές λέγανε πού και πού κανα «σουτ!», αλλά εμείς συνεχίζαμε. Μας είχαν πει ότι αν μας δουν να μιλάμε θα μας μηδενίσουν το γραπτό. Καμία σχέση! Εκεί ήμασταν πιο άνετα και από το σχολείο. 
• Στην Ανατομία η επιτηρήτρια είχε αγανακτήσει επειδή μιλάγαμε συνέχεια. Σε κάποια φάση μας λέει: «Στο τέλος θα σας πω εγώ την απάντηση για να τελειώνουμε.»
• Στην τάξη που γράφαμε ήταν παιδιά από διάφορα σχολεία. Μετά απ’ τα δύο πρώτα μαθήματα, με τόση αντιγραφή που είχαμε ρίξει, ήταν σαν να γνωριζόμασταν από παλιά. 
• Ναι, νιώθω λίγο άσχημα που μπορεί να πάρω τη θέση ενός άλλου παιδιού. Αλλά τη στιγμή που αντιγράφεις δεν το σκέφτεσαι αυτό.

Ιδιωτικό σχολείο στο Ψυχικό
• Καταρχάς θέλω να κάνω μια δήλωση: Από τα 16.000 μόρια που έβγαλα στις Πανελλήνιες, τα 1.500 τα χρωστάω σε μια φίλη μου, την Αννίτα. Την ευχαριστώ δημόσια. 

• Στα περισσότερα μαθήματα έγινε χαμός. Ήταν ανάλογα βέβαια με τον επιτηρητή που θα πέσεις. Εμένα μου έτυχε 2-3 φορές ένας καλός άνθρωπος. Σε ένα μάθημα βέβαια ήρθε ένας που με κατάλαβε και επί δυόμισι ώρες δεν πήρε τα μάτια του από πάνω μου. Αν δεν είχε έρθει αυτός μπορεί να χρωστούσα 1.700 στην Αννίτα.

Λύκειο στην Κυψέλη
• Εμείς ήμασταν οργανωμένοι. Τέσσερα άτομα από διαφορετικά τμήματα δίναμε ραντεβού στις 9 και 20 στην τουαλέτα . 
• Πριν πάμε για Πανελλήνιες μας είχαν τρομοκρατήσει: Θα υπάρχει λέει ένας αστυνομικός στην πόρτα που θα σου λέει «Δώσμου ταυτότητα!» Κι αν δεν σε αναγνωρίσει δεν μπαίνεις. Μαλακίες! Ήταν μπάτε σκύλοι αλέστε.

Λύκειο στο Χολαργό
• Ο ένας επιτηρητής έλυνε σταυρόλεξο, ο άλλος διάβαζε ημερολόγιο, η άλλη έπιανε κουβέντα με μια φίλη της στο διάδρομο… Ήταν όλα πολύ εύκολα. 
• Εγώ είμαι στη Θετική κατεύθυνση, αλλά δεν είμαι πολύ καλός μαθητής. Οι άλλοι στο τμήμα μου όμως είναι καλοί - πάνε για Ιατρική. Η ατυχία ήταν ότι με την αλφαβητική σειρά έβγαινα να κάθομαι στο πρώτο θρανίο. Με το που πήγα μετακίνησα ένα θρανίο στην άλλη σειρά και βρέθηκα τελευταίος! Έτσι μπόρεσα να αντιγράψω από το μπροστινό μου. Στα Μαθηματικά κατεύθυνσης κέρδισα περίπου 10 μόρια, δηλαδή 2 μονάδες. Πολύ σημαντική υπόθεση.

ΕΠΑΛ στο Πέραμα 
• Είμαι 28 χρονών. Είχα δώσει και πριν από 10 χρόνια Πανελλήνιες και πέρασα σε ένα ΤΕΙ που δεν με ενδιέφερε. Φέτος αποφάσισα να ξαναδώσω. Ήμουν καλά διαβασμένη.
• Καμιά σχέση δεν έχουν οι Πανελλήνιες σήμερα με αυτές που έδωσα πριν από 10 χρόνια. Φέτος έγινε χαμός στις αντιγραφές. Από τα τέσσερα μαθήματα που έδωσα, έπεσε μεγάλη αντιγραφή στα τρία. Το άλλο ήταν η Έκθεση. 
• Πρώτο μάθημα: Στην αρχή κάποιοι δοκιμάζουν να ψιθυρίσουν. Ο επιτηρητής αντί να τους πει να σταματήσουν, ζητάει να μιλάνε «πιο σιγά»! Μετά από λίγο παίρνουν θάρρος κι άλλοι. Ο επιτηρητής κλείνει την πόρτα. Πλέον μιλάνε όλοι και μάλιστα δυνατά για να ακούνε και οι πίσω. Ο επιτηρητής είχε την ιδέα να σηκωθεί ένας και να τα πει σε όλους για να μην γίνεται τόση φασαρία. Οπότε σηκώθηκα εγώ και τους διάβαζα από την κόλλα μου τις απαντήσεις.
• Δεύτερο μάθημα: Ο ένας επιτηρητής συμμετείχε πιο ενεργά. Έβλεπε από τον καλό μαθητή τις απαντήσεις και πήγαινε και τα έλεγε στους κακούς. Ο άλλος είχε κάτσει με κλειστά τα μάτια στην έδρα και σε κάποια στιγμή (αλήθεια!) τον ακούσαμε να ροχαλίζει. Άλλαξε θέση μόνο όταν τον χτύπησε ο ήλιος από το παράθυρο.
• Στο τρίτο μάθημα γράφαμε πλέον όλοι μαζί. Όποιος δεν ήξερε ένα θέμα το ρωτούσε δυνατά και όποιος ήξερε, του απαντούσε. 
• Ένας επιτηρητής με πλησίασε μετά την εξέταση και μου είπε ότι δεν είναι καλή ιδέα να λέω τις απαντήσεις στους άλλους γιατί «κάποιος θα σου πάρει τη θέση». Δεν με ενδιέφερε καθόλου αυτό. Ούτε με απασχολεί αν κάποιος σε άλλο εξεταστικό κέντρο αδικήθηκε από αυτό που έγινε στο δικό μας. Πρώτον γιατί νομίζω ότι στα περισσότερα έγινε το ίδιο. Και δεύτερον γιατί πιστεύω ότι στην Ελλάδα τίποτα δεν είναι αξιοκρατικό. Μόνο η τύχη και οι γνωριμίες παίζουν ρόλο στη ζωή μας.