Ανακατωσάρια
το ξεφάντωμα
μιας άλλης Ελλάδας

Εδώ και έξι χρόνια μια παρέα στήνει στα Γρεβενά την πιο ελληνική αποκριάτικη γιορτή. Ζητήσαμε από τον Γιάννη, έναν απ' τους μουσικούς που παίξανε φέτος εκεί, να μας πει τις εντυπώσεις του.

«Τι να σας πω, ρε παιδιά; Πήγα πρώτη φορά στα Γρεβενά και συνάντησα την Ελλάδα των ονείρων μου. Ούτε μάσκες, ούτε γελοίες παρελάσεις, ούτε βραζιλιάνικες μαλακίες απ' αυτές που βλέπουμε στην Πάτρα. Μόνο άνθρωποι χαρούμενοι που βάζανε ένα μαύρο καπέλο και λίγο φούμο στο πρόσωπο και αυτό ήταν: ανήκανε στο πάρτυ που έκανε η πόλη. 

Ήμουν και τις τρεις μέρες εκεί -μέχρι και την Καθαρά Δευτέρα που βόλταρα στους έρημους δρόμους που σκουπίζανε οι σκουπιδιάρηδες τον χαρτοπόλεμο και κάποιοι μεθυσμένοι ακόμα φωνάζανε και χορεύανε.

Την πρώτη μέρα έγινε μια καταπληκτική γιορτή.

Μιλάμε για ένα πράγμα παγανιστικό: πυροτεχνήματα, χαρτοπόλεμος, είκοσι ορχήστρες από μακεδονίτικα χάλκινα και νταούλια να παίζουν ταυτόχρονα σε εφτάρια, εννιάρια, ρυθμούς βαλκανικούς. Όλη η παράδοση, όλη η μνήμη ήταν εκεί. 

Το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι όλα αυτά ξεκίνησαν από μια παρέα παιδιών από τον Μοτοσυκλετιστικό Όμιλο Γρεβενών. Δεν ξέρω πώς τα κατάφεραν και ψήσανε τους ντόπιους άρχοντες να βάλουν λεφτά. Με κάνανε να πιστέψω ότι υπάρχει μια άλλη Ελλάδα, φωτεινή και ακομπλεξάριστη. Αρκεί κάποιος, έστω και από λάθος, να τη στηρίξει».