ΞΕΣΤΡΑΒΩΣΟΥ!

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ «Στο ιδιωτικό που πάω η γυμνάστρια - εκτός του ότι κάθε φορά μας λέει "πάρτε μια μπάλα και παίξτε" και αυτή κάθεται- μας βάζει απουσία αν δεν ερχόμαστε με φόρμα, ενώ αυτή σκάει μύτη συνέχεια με τζιν και τακούνια! Μπορεί να το κάνει αυτό;»

ΞΕΣΤΡΑΒΩΣΟΥ! Ο ίδιος νόμος που υποχρεώνει εσάς να φοράτε φόρμα στη Γυμναστική, υποχρεώνει και την γυμνάστρια (Γ4/752/18-09-1986 ΥΠ.Ε.Π.Θ). Εκτός, όμως, από το να φοράει φόρμα, η γυμνάστριά σας είναι υποχρεωμένη (ακριβώς όπως και οι υπόλοιποι καθηγητές) να σας διδάξει συγκεκριμένη ύλη (π.χ. πώς γίνεται η προθέρμανση, τεχνικές μπάσκετ κ.α.). Δεν πληρώνεται απλά για να σας φέρνει την μπάλα.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ «Πάω Β' Λυκείου σε σχολείο της επαρχίας και ο Μαθηματικός μάς έχει πεθάνει στα τεστ και στα διαγωνίσματα! Κάθε βδομάδα βάζει απροειδοποίητα τεστάκια, ενώ μας έχει πει ότι στο δεύτερο τετράμηνο θα γράψουμε τουλάχιστον δύο ωριαία διαγωνίσματα! Μπορεί να μας βάζει όσα τεστ και διαγωνίσματα του καπνίσει;»

ΞΕΣΤΡΑΒΩΣΟΥ! Η συντριπτική πλειοψηφία των καθηγητών αγνοούν τον νόμο για τα τεστ και τα διαγωνίσματα. Ο νόμος ορίζει ότι η αξιολόγηση των μαθητών στο Λύκειο γίνεται με τρεις τρόπους:
-Με προφορική εξέταση στο μάθημα της ημέρας που μπορεί να γίνεται όσο συχνά κρίνει ο καθηγητής.
-Με απροειδοποίητα τεστ μόνο στο μάθημα της ημέρας (όχι επαναληπτικά) διάρκειας 5-15 λεπτών (όχι παραπάνω) που γίνονται όσο συχνά θέλει ο καθηγητής. Τα τεστ είναι ένας τρόπος εξέτασης στο μάθημα της ημέρας και ακριβώς γι' αυτό είναι ολιγόλεπτα: για να γίνει η παράδοση του επόμενου μαθήματος κανονικά!
-Με ωριαίο διαγώνισμα που μπορεί να μπει μόνο ένα ολόκληρο τον χρόνο και υποχρεωτικά στο Α΄ Τετράμηνο (ή στο Β' αν υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες -χιόνια, σεισμοί, κατακλυσμοί κλπ). Το διαγώνισμα καλύπτει περιορισμένης έκτασης ενότητα (όχι τη μισή ύλη) και είναι φυσικά προειδοποιημένο.
Παρακαλούμε ενημερώστε τους καθηγητές σας που βαφτίζουν «τεστάκι» ένα ωριαίο και επαναληπτικό διαγώνισμα, ότι το παραθυράκι στον νόμο που νομίζουν ότι έχουν βρει, δεν ισχύει. Αν δεν πείθονται, μπορεί το 15μελές σας να πάει στον Διευθυντή και στον Σύλλογο των Καθηγητών με το απλό αίτημα να τηρηθεί ο νόμος (Π.Δ. 86/2001 [ΦΕΚ 73 τ.Α΄] Κεφ. Β΄, Άρθρο 7].

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ «Γεια! Είμαι η Έλενα και πάω Β΄ Λυκείου σ' ένα νησί του Αιγαίου. Η διευθύντρια του σχολείου, η οποία είναι καινούρια, δεν ξέρει τι να κάνει για να επιβληθεί και για να τρομάξει τους μαθητές λέει ό,τι της κατέβει. Συνέχεια απειλεί την τάξη μου ότι θα της στερήσει την 3ήμερη εκδρομή. Δηλαδή αν κάποιο παιδί κάνει κάτι, αντί να τιμωρήσει το παιδί, απειλεί εμάς ότι δεν θα πάμε εκδρομή εξαιτίας αυτού του γεγονότος. Έχει το δικαίωμα να το κάνει αυτό;»

ΞΕΣΤΡΑΒΩΣΟΥ! 
1) Η τιμωρία ολόκληρης της τάξης εξαιτίας της πράξης ενός μαθητή αποτελεί ομαδική τιμωρία και απαγορεύεται ρητά από τον νόμο. (Γ2/6563/21-11-1996, ΥΠ.Ε.Π.Θ.)
2) Η Διευθύντρια δεν μπορεί μόνη της να σας κόψει την τριήμερη, γιατί την απόφαση αυτή παίρνει ο Σύλλογος των Καθηγητών και όχι η ίδια. Οι καθηγητές απ" την άλλη δεν είναι υποχρεωμένοι να σας συνοδεύσουν στην εκδρομή. Πρέπει πρώτα να βρεθεί ένας (μόνιμος) καθηγητής ο οποίος θα αναλάβει αρχηγός της εκδρομής κι ένας καθηγητής ανά 40 μαθητές και μετά να δώσει έγκριση ο Σύλλογος. Το μόνο δικαίωμα που έχετε είναι να παρευρεθεί στη σχετική συζήτηση το προεδρείο του 15μελούς σας και να πει τη γνώμη του, αποχωρώντας όμως τη στιγμή της ψηφοφορίας των καθηγητών. (Γ2/242/23-01-1990 ΥΠ.Ε.Π.Θ, Γ2/4832/28-11-1990 Απόφαση ΥΠ.Ε.Π.Θ, Γ2/4094/23-09-1986 ΥΠ.Ε.Π.Θ, άρ. 5)

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ «Με λένε Αλέξη, πηγαίνω Γ' λυκείου σ' ένα σχολείο της επαρχίας. Ένας φίλος μου κι εγώ, που παίζουμε κιθάρα στο ίδιο συγκρότημα, θέλουμε να πάρουμε μέρος στην σχολική γιορτή για την 17 Νοέμβρη παίζοντας μουσική. Στο σχολείο μας οι γιορτές είναι απαίσιες: γίνονται συνέχεια από τα ίδια άτομα που παίζουν όλο τα ίδια βαρετά κι απαίσια τραγούδια. Εμείς που παίζουμε Rock κ Metal, θέλουμε να αλλάξουμε τα τετριμμένα του συντηρητικού μας σχολείου. Εντάξει, δεν έχουμε σκοπό να παίξουμε αυτά που γουστάρουμε έτσι στο ξεκάρφωτο. Απλά θέλουμε να δώσουμε μια άλλη νότα στη γιορτή. Πχ. θα παίξουμε κλασικά κομμάτια όπως "Το ακορντεόν", "Ο στρατιώτης" κτλ αλλά με τον τρόπο μας, με μπότα και παραμόρφωση. Επίσης θέλουμε να παίξουμε κ ξένα (για πρώτη ίσως φορά στο σχολείο!) που έχουν σχέση με τη γιορτή, όπως το "Wind of Change" ή το "Another Brick in the Wall".
Οι καθηγητές που κάνουν κουμάντο όμως έχουν άλλα στο μυαλό τους: να κρατήσει μόνο κανένα 45λεπτο η γιορτή, να παίξουμε ένα-δυο τραγούδια με τον συνηθισμένο τρόπο, να διαβάσουν βαρετές μαλακίες και να φύγουμε. Η υπεύθυνη καθηγήτρια απαίτησε να φέρουμε όλους τους στίχους των τραγουδιών και απέρριψε κομμάτια όπως το "Νοέμβρης '90" του Τσακνή λέγοντας: "Δεν θα το παίξουμε, δεν έχει σχέση με τη γιορτή". Και δεν ήθελε να ακουστεί με τίποτα ξένος στίχος, γιατί λέει "Μερικοί από το σύλλογο είναι σοβινιστές και θα απολογηθώ σε αυτούς"! Εμείς πάντως θέλουμε να τη διοργανώσουμε με τον δικό μας τρόπο για μια φορά. Έχουμε αυτό το δικαίωμα; Οι γιορτές είναι των μαθητών ή οι καθηγητές αποφασίζουν;».

ΞΕΣΤΡΑΒΩΣΟΥ! Είναι κοινό μυστικό ότι οι περισσότεροι μαθητές βαράνε ενέσεις στις σχολικές γιορτές. Το ίδιο κάνουν και οι καθηγητές. Απλώς δεν το δείχνουν και χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό. (Το ίδιο είχε κάνει και η Υπουργός Παιδείας στη Βουλή των Εφήβων, όπως θυμάστε απ' το προηγούμενο τεύχος). Δυστυχώς ο νόμος έχει αναθέσει μόνο σ' αυτούς την τελική απόφαση για τη διοργάνωση μιας γιορτής. Εσείς μπορείτε βέβαια να κάνετε τις προτάσεις σας και να προσευχηθείτε να εισακουστούν. (Γ/10279/11-11-1981 ΥΠ.Ε.Π.Θ, Γ2/4094/23-09-1986 Δ/γή ΥΠ.Ε.Π.Θ.)

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ «Είμαι 14 χρονών και πάω στην Α' λυκείου. Στο σχολείο μου πριν κανένα μήνα περίπου δυο παιδιά φιλιόντουσαν στο διάλειμμα. Μια καθηγήτρια τους είδε και άρχισε να φωνάζει από την άλλη γωνία του προαυλίου ότι δεν έχουν ηθική και ότι θα έπρεπε να ντρέπονται! Με λίγα λόγια τους έκανε ρεζίλι. Όταν απάντησαν ότι είναι δικαίωμά τους, αυτή τα πήρε ακόμα περισσότερο και τους πήγε στο γραφείο. Και ρωτώ: είναι "παράνομο" να φιλάω την κοπέλα μου στο σχολείο;;»

ΞΕΣΤΡΑΒΩΣΟΥ! Για το δημόσιο φιλί δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση στο νόμο. Ο πιο σχετικός νόμος που υπάρχει είναι του 1979 (!) και λέει: «Η προσήκουσα διαγωγή των μαθητών, νοούμενη ως έμπρακτος συμμόρφωσις προς τους διέποντας την σχολική ζωήν κανόνας και προς τας ηθικάς αρχάς του κοινωνικού περιβάλλοντος, εντός του οποίου διαβιούν, αποτελεί υποχρέωσιν αυτών, πάσα δε παρέκκλισις εκ ταύτης, εκδηλουμένη δι' υπαιτίου πράξεως ή παραλείψεως, αποτελεί αντικείμενον παιδαγωγικού ελέγχου και εν ανάγκη αντιμετωπίζεται δια σχολικών κυρώσεων.» (Π.Δ. 104/1979, άρθρο 27). Και τώρα η μετάφραση: Οι μαθητές είναι υποχρεωμένοι να συμπεριφέρονται σύμφωνα με την ηθική της κοινωνίας που ζουν! Ποιος αποφασίζει, όμως, αν ένα φιλί στο προαύλιο είναι ενάντια στην ηθική της κοινωνίας του 2006; Δυστυχώς μόνο οι καθηγητές... Το Υπουργείο θα μπορούσε πολύ απλά να αλλάξει τον πανάρχαιο νόμο και να δώσει λόγο και στους μαθητές, όπως έκανε με την αμφίεση (όπου το τι είναι ακραίο και τι όχι κρίνεται από γονείς, καθηγητές και μαθητές).

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ Σε τμήμα της Γ' Γυμνασίου ιδιωτικού σχολείου ο καθηγητής μπαίνει καθυστερημένος και τα βάζει με τους μαθητές που έκαναν θόρυβο όσο έλειπε και ακούγονταν στις διπλανές τάξεις. Τα παιδιά δεν ησυχάζουν αμέσως και ο καθηγητής εκνευρίζεται ακόμη πιο πολύ. Τη νύφη πληρώνει ο Παύλος (ψευδώνυμο) στον οποίο λέει: «Πήγαινε αμέσως στο πρώτο θρανίο και μη ξαναμιλήσεις γιατί θα σε χτυπήσω!». Λίγο αργότερα ο Παύλος κάνει κατά λάθος θόρυβο (σπρώχνει το δεύτερο κενό θρανίο προς τα πίσω για να χωρέσει). «Συγγνώμη κύριε…» λέει αλλά είναι αργά για εξηγήσεις. Ο καθηγητής τον πλησιάζει σε έξαλλη κατάσταση: «Δεν σου είπα να κάτσεις ήσυχα; Νόμιζες ότι αστειεύομαι;». Και μπροστά στα έκπληκτα μάτια των μαθητών αρχίζει να τον γρονθοκοπάει με μανία στην πλάτη και στον αυχένα («έπαιζε ταμπούρλο στην πλάτη του» είπε μετά ένας συμμαθητής του). Αφού του έριξε καμιά δεκαριά μπουνιές, γυρνάει και του λέει «Αν το ξανακάνεις, θα σε διαλύσω». Γυρνάει στον πίνακα και συνεχίζει το μάθημα κανονικά, με τον μαθητή δακρυσμένο και σε κατάσταση σοκ και την τάξη αποσβολωμένη.
(σ.σ Οι γονείς του μαθητή κινήθηκαν νομικά εναντίον του σχολείου και του καθηγητή. Η Διευθύντρια της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που ήταν αρμόδια να ασκήσει πειθαρχική δίωξη εναντίον του καθηγητή, δεν το έκανε. Αρκέστηκε στο να συμβουλεύσει το σχολείο «να τα βρει με τους γονείς για να μην εκτεθεί η εκπαιδευτική κοινότητα». Το σχολείο το μόνο που έκανε ήταν να αλλάξει τμήμα τον καθηγητή και να του υποδείξει να ζητήσει συγγνώμη ενώπιον της τάξεως - πράγμα που δεν έκανε!)

ΞΕΣΤΡΑΒΩΣΟΥ! O νόμος (18726/22-02-1978 Απόφαση ΥΠ.Ε.Π.Θ.) είναι κατηγορηματικός: Η άσκηση βίας σε μαθητές ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ. Αλλά ποιος νοιάζεται για το νόμο; Το ιδιωτικό σχολείο δεν θέλει να χαλάσει την εικόνα του. Η Διευθύντρια της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης καλύπτει τον «συνάδελφο». Και οι μαθητές, αντί να προσπαθήσουν να σταματήσουν τον καθηγητή, αντί να σηκωθούν και να βγουν έξω, κάθονται «αποσβολωμένοι» και συνεχίζουν να παρακολουθούν το μάθημα. Έχουν μάθει, βλέπετε, να λύνουν δευτεροβάθμιες εξισώσεις και να κλίνουν ανώμαλα ρήματα. Η αλληλεγγύη είναι εκτός ύλης.