Editorial

We are back!

Και ξαφνικά βρεθήκαμε έξω απ’ την «Ελευθεροτυπία». Ξέραμε, βέβαια, ότι ήμασταν φιλοξενούμενοι, αλλά τα τρία χρόνια που μείναμε, οι άλλοι ένοικοι ήταν τόσο φιλικοί που νιώθαμε σαν στο σπίτι μας. Λογαριάζαμε χωρίς τον (καινούριο) ξενοδόχο. Η διοίκηση που είχε αναλάβει λίγους μήνες πριν, μας έκρινε ασύμφορους. Έτσι μετά τον Φυντανίδη και τον «Κυρ», η πόρτα άνοιξε και για εμάς.

Φεύγοντας κολλήσαμε στους διαδρόμους (και ανεβάσαμε στο site) μια ανακοίνωση:

«Πριν λίγες μέρες η “Ελευθεροτυπία”, μέσω του εκπροσώπου της, Χρήστου Μπλέτα, μας ανακοίνωσε την απόφαση της εφημερίδας να μπει τέλος στη συνεργασία με τους Schooligans. Στην ερώτησή μας “για ποιο λόγο;”, ο κ. Μπλέτας απάντησε:

1. “Όπως ξέρετε, γίνονται περικοπές”.

2. “Το Schooligans δεν έφερνε αρκετές διαφημίσεις και δεν υπήρχε αύξηση της κυκλοφορίας”.

3. “Το Schooligans έχει χάσει τον πολιτικό του χαρακτήρα -δεν παίρνει πια συνεντεύξεις από πρόσωπα όπως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή την Μπακογιάννη”.

4. “Το Schooligans απευθύνεται σε πολύ μικρές ηλικίες”.
 

Μετά από αυτήν την αιφνιδιαστική απόφαση, θέλουμε πριν φύγουμε να πούμε τα εξής:

1. Ευχαριστούμε την “Ελευθεροτυπία” για τη φιλοξενία επί τρία χρόνια χωρίς καμία απολύτως παρέμβαση στο περιεχόμενο και στον σχεδιασμό του περιοδικού μας.

2. Λυπούμαστε για το ξαφνικό και άκομψο της απόφασης (είχε ήδη προγραμματιστεί το επόμενο τεύχος), αλλά έχουμε κατανόηση για τα οικονομικά προβλήματα της εταιρείας. Στο πλαίσιο της ίδιας κατανόησης φτάσαμε στο σημείο να βρούμε εμείς χορηγίες για την “Ελευθεροτυπία” για το dvd του Schoolwave που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2006, χωρίς να βάλει ούτε ένα ευρώ η εφημερίδα και πετυχαίνοντας αύξηση της κυκλοφορίας της κατά 6%.

3. Απορούμε με την άγνοια της διοίκησης της “Ελευθεροτυπίας” σχετικά με την απήχηση των Schooligans. Οι διαφημίσεις και οι πωλήσεις είναι θέμα marketing και δεν είναι δική μας δουλειά. Εμείς ξέρουμε ότι έχουμε πάρει πάνω από 4.000 γράμματα ως τώρα από μαθητές, φοιτητές, καθηγητές, γονείς, άσχετους...

4. Μας φαίνεται αστείο να θεωρείται “πολιτικός χαρακτήρας” η συνέντευξη με έναν πολιτικό και όχι τα δικαιώματα των μαθητών ή ο “Διάλογος με έναν μπάτσο” (θέματα του τελευταίου τεύχους).

5. Τέλος, ευχαριστούμε όλους τους (...μικρής ηλικίας!) εργαζόμενους της “Ελευθεροτυπίας” που μας σταματούσαν συχνά στο διάδρομο αυτά τα τρία χρόνια για να μας συγχαρούν για τη "φρεσκάδα" του περιοδικού. Υποσχόμαστε ότι θα κρατήσουμε την ίδια φρεσκάδα και στο επόμενο τεύχος, όπου κι αν βγει αυτό.

Schooligans»

Το επόμενο τεύχος είναι αυτό που κρατάτε στα χέρια σας. Δε θα το βγάζαμε, αν δεν είχαν υπάρξει τόσα mail συμπαράστασης τις 5-10 μέρες που βρεθήκαμε στον δρόμο. Mail σαν αυτό:

«Συγγνώμη, πάνε καλά; Εγώ 3 φορές το χρόνο έπαιρνα την "Ελευθεροτυπία"... Τέσπα, σημασία έχει να συνεχίσετε παιδιά... Όπου και να 'ναι... Έχω βάλει τα κλάματα άπειρες φορές με γράμματα παιδιών που έχω διαβάσει στο περιοδικό σας, γιατί νιώθω ότι διαβάζω δικές μου σκέψεις που φοβάμαι ακόμα και να τις γράψω... (κάθε Schooligans το έχω από δύο φορές -μία που το κρατάω σαν καινούριο και άλλη μία που είναι μούσκεμα από τα δάκρυα και πετσοκομμένο από ατάκες που κόβω και τις κολλάω σε ένα τετραδιάκι με άλλες μαλακίες που γράφω...). Καλή συνέχεια και καλή δύναμη!

Έλενα»

Συνεχίζουμε λοιπόν, με τα «ΝΕΑ–ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ». Ο βασικός όρος που θέσαμε ήταν να μην υπάρχει καμία παρέμβαση στα κείμενα και τον σχεδιασμό του περιοδικού. «Εννοείται» μας είπε ο νέος ξενοδόχος, Παντελής Καψής.

Χρήστος Ιωαννίδης