Έχουν περάσει περίπου πέντε μήνες που τελείωσα το (γαμημένο) σχολείο και θεωρούσα τον εαυτό μου επαναστάτη στο σχολείο και στο σπίτι μου. Όταν στη Γ' λυκείου διάβασα στο περιοδικό σας τη συνέντευξη του ΑΓΓΕΛΑΚΑ, έμεινα μαλάκας μ' όλα αυτά που είχε κάνει, ειλικρινά ανατρίχιασα, έμοιαζαν ψεύτικα. Ζήλεψα τα πράγματα που είχε κάνει, τον τρόπο που είχε ζήσει, τον τρόπο που σκεφτόταν!! Κατάλαβα τότε τι σημαίνει πραγματική επανάσταση (ακόμα και στο πιο απλό θέμα) και όχι όλες αυτές τις υποτιθέμενες επαναστάσεις που είχα κάνει εγώ ως τότε. Σε πολλές δυσκολίες που αντιμετωπίζω τώρα ρωτάω τον εαυτό μου: «πώς θα σκεφτόταν ο Αγγελάκας;».