Dear Schooligans, το γράμμα που στέλνω είναι δια απαγγελίας γιατί προφορικά είμαι πολύ καλύτερη (λόγω δυσλεξίας).
Λοιπόν, πηγαίνω σ' ένα τρισάθλιο σχολείο. Ετοιμόρροπο κτίριο, ετοιμόρροποι άνθρωποι. Εγώ και η παρέα μου είμαστε σαν τη μύγα μες στο γάλα και τρώμε χοντρό δούλεμα. Γιατί;; Επειδή ακούμε ό,τι γουστάρουμε, φοράμε ό,τι γουστάρουμε, διαβάζουμε ό,τι γουστάρουμε, ζούμε όπως γουστάρουμε! Το γελοίο είναι ότι αυτοί, αντί να κοιτάνε τη μούρη τους, ασχολούνται με την πάρτη μας. Ι swear, αυτοί αντί για μυαλό, έχουν στο κεφάλι τους μηχανάκια! Τα παρκάρουν συνέχεια έξω απ" το σχολείο για μόστρα. Και εννοείται όταν βρέχει τα βάζουν -τα χρυσά μου- στο προαύλιο για να μην βραχούν!! Και είναι και μουσικόφιλοι!! Example: Βλέπει μία την τσάντα μου και λέει «Καλά τι ψωνάρα αυτή η Ειρήνη! Μας έχει γράψει ότι είναι QUEEN!». Δεν έχει βέβαια αντιληφθεί ότι αναφέρομαι σε συγκρότημα! Ακόμα γελάμε!!

Ειρήνη, A'Λυκείου