Σας γράφω όχι για να εγκωμιάσω το «θεόπνευστο» έργο σας και να σας πω πόσο με έχει βοηθήσει το περιοδικό σας, αλλά για να σας στείλω ένα γράμμα άκρως ειλικρινές, σαν αυτά που ζητάτε. Το περιοδικό σας αν και ξεκίνησε καλά, έχει φτάσει στο σημείο να έχει ως κύριο αναγνωστικό κοινό κοριτσάκια που όταν δε διαβάζουν εσάς, διαβάζουν «Σούπερ Κατερίνα» ή «Cosmopolitan» και παιδιά που θεωρούν ως ύψιστο φασισμό το να μην τους αφήσουν οι γονείς τους να πάνε στη συναυλία των HIM. Και φυσικά, τέτοιο κοινό σας αξίζει μιας που έχετε καβαλήσει καλάμι και δε βλέπετε μπροστά σας. Αυτό βεβαίως διαπιστώνεται και από τα γράμματα που δημοσιεύετε όπου μόνο συμβουλές γάμου δε δίνετε, ενώ αν τύχει και κάτι πιο πιασάρικο (τύπου: παιδί με τάσεις ομοφυλοφιλίας) το κάνουμε κι ένα σκιτσάκι κι άμα λάχει το κάνουμε και κειμενάκι μπροστά-μπροστά να φαίνεται, κλείνοντας πάντα με τη γνωστή καραμέλα: Χατζιδάκις ή Αγγελάκας, αναλόγως. Και φυσικά στο δεύτερο όνομα εξαντλείται και όλη σας η ροκιά! Καλή συνέχεια και υπόσχομαι να σας διαβάζω πάντα, από φόβο μη γίνω σαν κι εσάς.