Καλησπέρα, είναι παραμονή Χριστουγέννων, οι γονείς μου έχουν φύγει, είμαι μόνος μου και δεν ξέρω τι να κάνω... Δεν είχα ποτέ μου πραγματικούς φίλους, παρά μόνο άτομα που έκαναν παρέα μαζί μου και εγώ με αυτούς για να περάσει η ώρα. Όσο να 'ναι μία τέτοια νύχτα που όλοι είναι με φίλους ή πρόσωπα αγαπημένα και εσένα μέχρι και οι ελάχιστοι «φίλοι» σου σε έχουν κλάσει, είναι λογικό να νιώθεις μελαγχολία και μοναξιά (έστω κι αν το έχεις συνηθίσει). Γι' αυτό κι εγώ έβαλα να ακούσω το cd από το περσινό schoolwave, διαβάζοντας ταυτόχρονα μέσω internet τα προηγούμενα τεύχη του περιοδικού που δεν είχα προλάβει. Ο μόνος λόγος που σας γράφω απόψε είναι για να σας πω ένα ευχαριστώ που μου κρατήσατε συντροφιά για ακόμη μια φορά. Καληνύχτα και καλή συνέχεια σ' αυτό που κάνετε.

Ένας μοναχικός και μόνος schoolboy,
Ηλιούπολη