Καταρχήν θέλω να σας πω συγχαρητήρια για την δουλειά που κάνετε. Είμαι 20 χρονών. Η Ελλάδα, παιδιά, που όλοι κράζουμε και λέμε πόσο γαμημένη είναι, είναι και το σπίτι πολλών ΕΞΥΠΝΩΝ ανθρώπων. Βρίσκομαι στην Αγγλία αυτή τη στιγμή που σας γράφω. Οι άνθρωποι εδώ, παιδιά, είναι ηλίθιοι. Και τι εννοώ; Όλοι έχουμε όνειρα, σωστά; Ε, εδώ δεν έχουν! Βασικά αυτό που θέλουν όλοι εδώ από τη ζωή τους είναι να πιάσουν μια μέτρια δουλειά, να παντρευτούν, να κάνουν παιδιά, να μεθάνε και να γελάνε. Σαν ρομπότ δηλαδή. Πραγματικά δεν περίμενα ο «έξω κόσμος» να είναι έτσι. Και είναι και αντικοινωνικοί. Aν πεις σε κανέναν Άγγλο «πάμε για κανά καφέ αύριο το πρωί;» θα σε πάρει για περίεργο. Να συζητήσεις για σοβαρό θέμα μαζί τους; Όχι αγορίνα, γιατί όταν τελειώσεις να λες την άποψή σου για κάτι, είτε διαφωνεί ο άλλος είτε όχι, θα πει ένα απλό «οκ» και θα τελειώσει εκεί η συζήτηση.
Σας τα λέω αυτά για να δείτε την αξία της Ελλάδας πέρα από εθνικισμούς και τέτοια. Αφήστε το άλλο. Αν ξεκινήσεις καυγά, μέσα σε 10 δευτερόλεπτα έχουν σκάσει μπάτσοι και σου φοράνε χειροπέδες. Πώς; Η πόλη είναι ΓΕΜΑΤΗ κάμερες. Ξέρουν αν κατούρησες εναν τοίχο σ’ ένα στενάκι, πώς, πού, πότε και γιατί.
Γι' αυτό ξαναλέω: Μη βρίζετε την Ελλάδα. Δε λέω να μην παλεύουμε για τα δικαιώματά μας. Δε λέω ότι «έλα μωρέ, θα περάσει». Λέω απλά «ηρεμήστε» γιατί αν δεν ήσασταν Έλληνες τότε αντί να βγάζετε περιοδικό με θέμα «ξεστραβώσου», θα πίνατε χόρτο όλη μέρα απλά για να περάσει η ώρα και να πέσετε για ύπνο.

Nίκος