Dear schooligans, ας μου πει κάποιος, τι καλό έχουν τα Χριστούγεννα; Γιατί έχω ξεχάσει και αυτό αλλά και γενικά την αίσθηση της χαράς... Και γι’ αυτό φταίει ο μαλάκας, εγωιστής, αλκοολικός πατέρας μου που τα ’χει παρατήσει όλα και κάθεται στο σπίτι σαν φυτό... Λέει ότι έχει κατάθλιψη γιατί δεν έχει και καλά δουλειά... Δε γαμιέται λέω εγώ ο μαλάκας;... Και δουλειά έχει και μια χαρά οικογένεια είχε κάποτε... Αλλά τα έχει γαμήσει όλα στη ζωή του... Γιατί πίνεις ρε μαλάκα; Kαλά να πάθεις τώρα! Nα μην έπινες τόσο! Εγώ και ο αδερφός μου ρε πούστη τι σου φταίξαμε; Mας έχεις σκεφτεί ποτέ; Γιατί να θυμάμαι τις μαλακίες σου όταν θα σκέφτομαι τα εφηβικά μου χρόνια; Δεν υπάρχει πιο μαλάκας άνθρωπος... Ειλικρινά... Tα Χριστούγεννα κάποτε χαιρόμουν... Κάποτε ήταν όλα όμορφα... Φέτος όμως όλα έχουν αλλάξει... Δε θα πιω ποτέ στη ζωή μου αλκοόλ... Δε θα καταντήσω σαν τον μαλάκα που μέχρι κι απόπειρα αυτοκτονίας έκανε για να μας δείξει τι καλός πατέρας είναι... Tι σκεφτόσουν ρε πούστη μου; Tι; Ήπιαμε πάλι και είπαμε να δοκιμάσουμε τα όριά μας με μια απόπειρα; Και τι κατάλαβες δηλαδή; Μαλάκα! Που σε θεωρούσα και παράδειγμα κάποτε... Μέσα σε κάτι μήνες η ζωή μου ολόκληρη άλλαξε... Εξαιτίας σου! O μόνος άνθρωπος που συγχαίρω σε αυτό το σπίτι είναι η μάνα μου που τόσα χρόνια τον ανέχεται... Aν και δεν μπορώ να καταλάβω το πώς... Μακάρι να είχα κι εγώ τέτοιο κουράγιο... Αλλά δεν το έχω δυστυχώς. Άλλα δύο χρόνια σχεδόν κι έφυγα! Kατά τ’ άλλα... Merry Christmas! Tι ειρωνεία..!