Είσαι μία γωνία ορθή 
στο βιβλίο της Βιολογίας μου 
και τον τελευταίο καιρό αποφεύγω να σε κοιτάω.

Θα μπορούσα να σε βλέπω 
λευκό με λίγο πορτοκαλί και ίσως καφέ 
εκεί κάτω. 
Αλλά δε σε βλέπω.

Κοιτάω μόνο το ψηφιακό ρολόι του κινητού μου μες στην κασετίνα και δείχνει: 
10:21 
10:22 
10:25 
10:26 και η παράγραφος 3.2 -αν και ενδιαφέρουσα- είναι εκτός ύλης.