Ώρες-ώρες για να μου φύγει το άγχος του αν θα καταφέρω επιτέλους κάτι στη ζωή μου, ονειρεύομαι τη ζωή μου μετά από 10 χρόνια. Με βλέπω σε ένα μεγάλο διαμέρισμα ή μονοκατοικία αν γίνεται (γιατί τώρα μένω σε 76 τμ) να κάθομαι και να βλέπω τον Τιτανικό με κάποιον που πραγματικά θ’ αγαπώ και θα μ’ αγαπάει και στη μέση της ταινίας να μπουκάρουν τρία νιάνιαρα στο δωμάτιο -τα παιδιά μας- και να συμπληρώνουν την ευτυχία μας. Ύστερα, αργά το βράδυ να με παίρνουν τηλέφωνο από την εφημερίδα όπου θα δουλεύω και να μου λένε πως το τελευταίο μου άρθρο ήταν εξαιρετικό και ότι θα παραστώ σε μία τελετή βράβευσης δημοσιογράφων την ερχόμενη εβδομάδα...

cho2499