ΙΔΟΥ ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ


Αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να διαβάζω. Κι εγώ αντί γι’ αυτό κάθομαι και γράφω μαλακίες... Μαλακίες που με βασανίζουν κάθε πέντε λεπτά και δεν μ’ αφήνουν να συγκεντρωθώ: 
Γιατί νιώθω ότι κάθε λεπτό που περνάει γερνάω ενώ είμαι μόλις 16;;;;
Γιατί δεν είμαι διαφορετική;;;;
Γιατί θέλω τόσο να είμαι διαφορετική;;;;
Γιατί αν δεν έχω κάποιο ταλέντο είμαι ασήμαντη;;;
Και πού είναι το κακό να είσαι ασήμαντη;;
Γιατί δεν είμαι περήφανη γι’ αυτό που είμαι;;
Θα μπορέσω να είμαι ποτέ περήφανη;;
Και τέλος υπάρχει κανένας που μπορεί να απαντήσει σ’ αυτές τις μαλακίες που καταβροχθίζουν το κάθε λεπτό της ζωής μου;;;


Τελικά το να μιλάς σε κάποιον, έστω και αν δεν σ’ ακούει, είναι ανακουφιστικό.... thnx.


27.6.2009 Τεύχος #15