Μετά από ένα 12ωρο δουλειάς είδα Λαζόπουλο και αποκοιμήθηκα. Το περιοδικό σας δίπλα στο κρεβάτι, εδώ και τόσες μέρες δεν είχα καταφέρει να το διαβάσω. Αν και έχω ίντερνετ προτιμώ να το αγοράζω, έτσι σαν ενίσχυση και βέβαια να το συστήνω και να το δανείζω όπου μπορώ. Έχω παρακολουθήσει δύο Schοolwave, αλλά κυρίως αμέτρητες παραστάσεις από τον μικρόκοσμο των μαθητών. Τον κόσμο που ποτέ δεν έζησα στην ηρεμία του χωριού. Μόλις πάτησα τα 30 και ξέρω ήδη ότι μόνο οι μικρότεροι δεν έχουν τίποτα να χάσουν, όλοι οι άλλοι συμβιβαζόμαστε. Τουλάχιστον υπάρχετε εσείς και ο Δεκέμβρης να μας θυμίζει ότι τα περιθώρια αλλαγής είναι τεράστια (σίγουρα όχι ο Πάγκαλος). Ναι, η άνοιξη ήρθε τον Δεκέμβρη όπως είπε και η μικρή αναρχικιά. Ακούω το «I'm the ocean» του Neil Young το οποίο και σας αφιερώνω . Συνεχίστε με την ίδια ζέση και τον ίδιο αντισυμβατισμό. Ευχαριστώ.