Σας γράφω γιατί νιώθω χάλια. Όλα ξεκίνησαν όταν πήγαινα δημοτικό... Έτρωγα ξύλο από συμμαθητριές μου. Με κορόιδευαν όλοι στην τάξη. Σιγά-σιγά κλείστηκα στον εαυτό μου. Δεν είχα φίλους και ποτέ δεν έβγαινα από το σπίτι... Μέχρι να πάω Α' Γυμνασίου ήμουν το μαμόθρεφτο, το καθυστερημένο, το χαζό. Έτσι με αποκαλούσαν... Στο κωλοχώρι μου πλάθανε ιστορίες ότι ήμουν μια τσούλα που έπαιρνε ναρκωτικά και ασχολιόταν με το σατανισμό. Με κράξανε όλοι, με κάνανε κουρέλι... Γιατί απλά δεν ήμουν από πλούσια οικογένεια, γιατί δεν ήμουν καλή μαθήτρια και γιατί διέφερα. Δεν ανήκα σε καμία κλίκα. Δεν είχα πάρε-δώσε με τους λεφτάδες και με τις αληθινές πουτάνες. 
Πόνεσα. Ακόμα πονάω. Και μισώ. Μισώ πάρα πολύ. Το κωλοχώρι μου. Θα 'θελα να ψοφήσουν όσοι με πόνεσαν, με πλήγωσαν, με κατέστρεψαν... Δεν τους έκανα τίποτα! Δεν φέρθηκα άσχημα σε ΚΑΝΕΝΑΝ και όμως την πάτησα. 
Έχουν περάσει πέντε χρόνια από τότε. Τους μισώ όσο τους μισούσα την πρώτη φορά. Κλαίω ακόμα όταν τα θυμάμαι. Πέρασα τόσο φριχτά... Απ' ότι έχω καταλάβει στο παλιοχώρι μου κάθε χρόνο βρίσκουν νέα θύματα. Πέρσι λέγανε για κάποιες άλλες κοπέλες τις ίδιες ψευτιές. Όπως και πρόπερσι για κάποιους άλλους. Καλά θα κάνουν να το βουλώσουν μικροί-μεγάλοι γιατί υπάρχει και Θεός. Κάποια στιγμή ό,τι κάναν θα τα βρουν μπροστά τους. Θα γυρίσει ο τροχός... Παλιομαλάκες! Αρκετά ανέχτηκα τόσο καιρό... Δεν αντέχω άλλο! Έχω φρικάρει! Γαμώ τη Γ............ μου γαμώ! Θέλω να φύγω και να μην ξαναγυρίσω πίσω ποτέ!!! Η μόνη διέξοδος για μένα είναι οι στίχοι μου, τα τραγούδια που γράφω και ξεφεύγω πού και πού. Γαμημένη Γ............ Όλοι είστε καθίκια ρε! Όσο κι αν με πληγώσατε κάπου καλά σας γράφω. Και ότι θα εκδικηθώ εδώ το υπογράφω. 
Πουστράκια...
Για το καριόλικο κωλοχώρι μου.

DARK GIRL FOR EVER