THANK YOU RASTA


Πριν λίγες μέρες μου έτυχε κάτι που δεν περίμενα ποτέ. Είχε μια συναυλία στο Πεδίο του Άρεως, κοντά στο σπίτι μου, και είπα να πάω. Για να μην τα πολυλογώ, έγιναν κάποια επεισόδια με μπάτσους και κάτι φίλους μου… Όλοι είχαμε πιει κάτι παραπάνω και βγήκαμε εκτός ορίων. Έριξαν δακρυγόνα και ξεκίνησαν το κυνηγητό. Έχασα την τσάντα μου, ακόμα και το παπούτσι μου βγήκε κάποια στιγμή. Σε μια φάση με έσπρωξε ένας κατά λάθος, γύρισε ο αστράγαλός μου και έπεσα στη μέση του δρόμου. Και εκεί που ήμουν απελπισμένη και λέω «Τώρα με πιάσανε», βλέπω ένα παιδί να σκύβει πάνω μου, να με τραβά απ' τις μασχάλες και να με σέρνει. Στην αρχή φοβήθηκα, αλλά μετά με πήγε σπίτι του, μου έδωσε καθαρά ρούχα και πήγαμε μαζί στο νοσοκομείο. Γράφω για να του πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Ο Rasta είναι μαύρος κι έχει γνωρίσει τον ρατσισμό από τους λευκούς στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά, με βοήθησε όταν όλοι οι άλλοι (ακόμα και οι φίλοι…) έτρεχαν για πάρτη τους...

Ίνα, 18 ετών


27.2.2005 Τεύχος #3