Γράφω γιατί δεν ξέρω για ποιο λόγο ζω. Με πνίγουν πολλά που φοβάμαι να τα ομολογήσω, γιατί αν τα πω στους φίλους μου σίγουρα θα με κοροϊδέψουν. Είναι καλά παιδιά αλλά δε θα καταλάβουν. Καταπιέζομαι απ' το σχολείο (ιδιωτικό) και τους γονείς μου έμμεσα που νομίζουν ότι μου κάνουν καλό στέλνοντάς με σε ιδιωτικό. Χωρίς να ρωτήσουν τη δική μου γαμημένη γνώμη, μου λένε να σπουδάσω, να γίνω επιτυχημένος και τότε θα γίνω ευτυχισμένος. Σκατά ευτυχία. Θα κάνω κάτι που σιχαίνομαι και θα κρύβω τα απωθημένα μου κάτω απ" το κουστούμι της δουλειάς. Φοβάμαι ότι στη ζωή μου θα κάνω αυτό που θέλουν οι άλλοι και όχι αυτό που θα επιλέξω εγώ.

Μαθητής Β'Λυκείου