΄Oλα σε αυτόν τον κόσμο τώρα πια είναι μια ατελείωτη παράνοια.... μια απίστευτη τρέλα που είναι αρκετή για να με κρατήσει ξάγρυπνο όλη τη νύχτα φέρνοντας στο μυαλό μου σκέψεις και εικόνες.

Τρελαίνομαι με το να είμαι μέσα γιατί με κάνει να θέλω να είμαι έξω.

Τρελαίνομαι όταν βγαίνω έξω γιατί νιώθω πως θέλω να ξανακλειστώ μέσα.

Τρελαίνομαι με το να μιλάω κάθε μέρα στα ίδια πρόσωπα.

Τρελαίνομαι με το να βλέπω κάθε μέρα τις ίδιες φάτσες.

Τρελαίνομαι με το να διασχίζω κάθε μέρα τους ίδιους δρόμους.

Υπάρχει διέξοδος σ' όλα αυτά; Υπάρχει κάτι άλλο;

Μαθητής Γ' Γυμνασίου