ΚΙ ΕΛΠΙΖΟYΜΕ ΟΧΙ Η ΤΕΛΕYΤΑΙΑ


Θέλετε να μάθετε πώς νιώθει ένα κορίτσι που το χτυπάει ο ίδιος του ο πατέρας; Να σας πω εγώ: Σκουπίδι. Οι καταστάσεις με έκαναν να ωριμάσω από τα 10 μου χρόνια. Eπρεπε… Γιατί έπρεπε να βοηθήσω τη μαμά μου. Eχει περάσει πολλά για μένα εξαιτίας αυτού του ΜΑΛΑΚΑ που ακούει στο όνομα πατέρας (θέλει να είναι και πατέρας…ΧΑ!) Και δε χτυπάει μόνο εμένα. Χτυπάει και τη μάνα μου. Eχει προσπαθήσει να τη σκοτώσει. Στα μάτια των άλλων είναι ένας φυσιολογικός αυστηρός πατέρας. Στα δικά μου όμως είναι το μεγαλύτερο καθίκι της κοινωνίας. Έχω κάνει δύο φορές απόπειρα αυτοκτονίας και σκέφτηκα "Πώς θα αφήσω μόνη τη γυναίκα που τόσο λατρεύω;". Ξέρετε τι κατάφερα τελικά απ' όλες αυτές τις καταστάσεις; Να επιβιώνω. Να λέω μέσα μου ότι κανένας μαλάκας δε θα μου καταστρέψει τη ζωή.

Y.Γ. Είναι η πρώτη φορά που μίλησα σε κάποιον γι' αυτό το θέμα.


6.6.2004 Τεύχος #1